In de pre-industriële periode waren dit de huizen en ateliers van de scheerders. Naast het weven was het scheren van de doeken een belangrijke onderdeel van de afwerking van fijn laken, de nijverheid die de Eupense fabrikanten op het einde van de 17e eeuw grote rijkdom bracht. Het werk van de scheerders – met grote zware scharen – gaf het laken zijn gladheid en zijn glans.  De gebouwen werden in 1713 door de farbikant Peter Sterman gebouwd en in 2002-2003 met geld van de stad Eupen en de Duitstalige Gemeenschap gerestaureerd.