4.5 km
Routebeschrijving
Startpunt: P. Mosperterweg Wandelbord: hoge groene rue Bosbeeld: zeer gevarieerd gemengd bos met beuken, eiken, sparren, verre dennen, douglassparren, berken, elzen, Amerikaanse eiken, lijsterbessen, hulst, esdoorn, wilgen
Routeprofiel: niet geschikt voor kinderwagens en rolstoelen; zeer gematigde klimmen, natte gebieden kunnen gemakkelijk worden vermeden. 1,6 km geasfalteerde weg, rest van grindbospaden, gangpad en wandelpad Schoenen: stevige schoenen, eventueel na regenlaarzen Wandelroute: Vanuit Eupen rijden we naar de parkeerplaats aan de Mosperterweg en volgen de geasfalteerde bosweg richting Mospert. Links van het pad leidde een spoorlijn van Raeren naar de stuwdam tijdens de bouw van de Weser-dam. Na 800 meter gaan we rechtsaf een grindbosweg in en volgen deze tot we een schuilplaats bereiken. Bij deze hut gaan we weer rechtsaf. Als we iets bergafwaarts gaan volgen we dit pad tot het volgende kruispunt waar we weer rechtsaf slaan. We bereiken een kleine vijver. Op een informatiebord kunnen we leren over de bewoners van de vijver.
Nu volgen we de bosweg iets omhoog naar het boswachtershuisje Hasenell. Achter de boswachtershut is een weideboomgaard geplant met verschillende oudere fruitsoorten. We bereiken nu een weg die we ongeveer 500 meter volgen. Hier gaan we bij een informatiebord naar links en volgen een rijstrook, daarna een kleiner pad dat weer leidt naar een rijstrook waar we weer rechtsaf gaan en een bospad volgen tot we bij het boswachtershuisje komen. We gaan rechtsaf op het bospad en bereiken het startpunt weer op dit stijgende pad.
Het stadsbos: Aan het einde van de 19e eeuw waren er in Eupen twee kuddes koeien die het bos in werden gedreven. Een in Nispert en een in de Schilsweg. De bosadministratie was hier niet enthousiast over, omdat ze vaak schade aanrichten aan gewassen. Zij veroorzaakten daarom moeilijkheden en wilden deze weiderechten afschaffen.
Voordat de burgemeester van Eupen, burgemeester Mooren, onderhandelingen begon met de staat, viel de Nispertse kudde in 1883 uit elkaar omdat de herder niet meer betaald kon worden. Mooren zorgde voor het behoud van deze kudde vanuit de stadskant. Pas in 1893, tien jaar later, bereikte Mooren zijn doel.
Hij gaf het recht om te grazen af, waarvoor Eupen vervolgens het grootste deel van het stadsbos kreeg. Tot 1705 behoorden de omliggende bossen tot de Walhornoever. Daarna werden ze verdeeld over de gemeenten: Raeren, Eynatten, Kettenis, Walhorn.
De stad Eupen had geen eigen bos, want het aangrenzende bos behoorde tot het Hertogenwald en dus tot de hertog van Limburg. In 1815 kwam het naar Nederland en Pruisen. De burgemeester Theodor Mooren, die zojuist werd genoemd, verkreeg, zoals hierboven vermeld, in 1893 voor het opgeven van het weiderecht, een gemeentelijk bos van 146 hectare en in 1899 voor het opgeven van het recht om hout te verzamelen, nog eens 124 hectare gemeentelijk bos in de districten Langes en Clous. Na de fusie met Kettenis werd het Kettenis-bos (Katharinenbusch en Weserberg) toegevoegd.
- Aangegeven
- Koudbestendig
- Hilly
- Geasfalteerd
- Bosweg
- Grind
- Wandelen
- Lopend
